m. b. drozd
_
psalm 29 - ‘ Triumf bycia ’ *
▪
Błogosław, duszo moja, Jahwe,
i wszystko moje, co wewnątrz i zewnątrz –
świętą transcendencję Jego.
Błogosław, duszo moja, Elohim,
a Jego dobro niechaj będzie moją pamięcią.
Moją krętą historię On prostuje,
a niemoc moją rozumie i leczy.
Chroni mnie przed zapomnieniem,
wypełnia czasu przestrzeń - miłością i łaską.
Cierpienie moje czyni dobrem,
a entropię przemijania przekształca w harmonię myśli.
Błogosław, duszo moja, Adonai,
bowiem gniew mój niweczy łagodnością.
Wiem, z czego jestem utworzony.
Wszystko moje, co zewnętrzne – jest prochem,
zaś wnętrze – obrazem zza światów.
Czas uczy mnie kruchości życia,
materia – przemijania.
Miejsca w których byłem,
już mnie nie poznają.
Błogosław, duszo moja, Szaddai,
za triumf bycia nad rozpaczą posiadania.
[ o5. o3. 2o11 ]
______
* parafraza Psalmu 103
. . . . . . . . . . . .
Jahwe - Bóg; tetragram, „szyfr”, którego nie można jednoznacznie tłumaczyć;
Elohim - Bóg (w liczbie mnogiej!);
Adonai - Pan;
Szaddai - Wszechmocny.
_ __ ___ ____ _____ ______ ___________ ______________ … cum Deo … …
|