m. b. drozd
_
meditatio № 241 ▫ Łaska przyjaźni ▫
część 2
_
« Pytanie „czy przyjaźń w ogóle istnieje?” może się wydać niemądre, zauważmy jednak, ze ludzie wcale nie głupi odpowiadali na nie przecząco, twierdzili bowiem, ze wszystkie nasze zachowania i uczucia są sterowane pragnieniem władzy nad innymi ludźmi, wyzyskiwania ich na nasz użytek [...]. Oświadczam, ze jest to doktryna głupia, obalana codziennym doświadczeniem każdego z nas, tych którzy wiedzą, czym jest przyjaźń. Odważę się przeto publicznie ujawnić to osłupiające odkrycie: tak, przyjaźń istnieje »
— Leszek Kołakowski, „Mini wykłady o maxi sprawach”
Przyjaźń jest związkiem wyjątkowym, który wyróżnia się spośród innych pięcioma głównymi cechami, wyodrębnionymi przez Adelmana, Parksa i Albrechta (1987, por. Stewart red., 2000): dobrowolnością, równością, wspólną aktywnością, pomocą oraz wparciem emocjonalnym.
Dobrowolność - nikogo nie można zmusić, aby został naszym przyjacielem, podobnie jak nikt też nie może zmusić nas, abyśmy byli przyjacielem;
Równość - relacje przyjacielskie zazwyczaj opierają się na wzajemnym poczuciu, ze jesteśmy równi wobec siebie pod względem pozycji społecznej. Taka zasada obowiązuje szczególnie w głębokich relacjach przyjacielskich;
Wspólna aktywność przyjaciół potrzebujemy przede wszystkim, by wspólnie z nimi coś robić, zwłaszcza spędzać wolny czas, wychodzić z domu i bawić się;
Pomoc - istotą przyjaźni jest pomoc udzielana wzajemnie przez przyjaciół. Może być to pomoc materialna lub duchowa, a czasami i jedna i druga jednocześnie;
Wsparcie emocjonalne - wsparcie to coś więcej! To możliwość opowiedzenia o intymnych sprawach odnoszących się do naszego życia, bez obawy, ze ta druga strona wyjawi nasz sekret innym. Od przyjaciela oczekujemy wsparcia i zrozumienia. Często jawnie, bez skrępowania prosimy o pomoc w trudnej sytuacji i zazwyczaj ją otrzymujemy. Przyjaciel spełnia potrzebę akceptacji. Rozwija w nas to co wartościowe i wskazuje na to, nad czym powinniśmy popracować.
Zwróciłem uwagę na te najbardziej znaczące elementy (oprócz nich są inne), gdyż one wyznaczają naturę przyjaźni.
▫
« Owszem, są ludzie, co z różnych powodów nie są do przyjaźni zdolni, nie wiedzą nawet, czym jest; są jednak bardzo nieszczęśliwi, choćby to przed samymi sobą utajniali »
— Leszek Kołakowski, „Mini wykłady o maxi sprawach”
Przyjaciel to ten, który dla twoich łez, poświęci swój śmiech.
Nie skarb jest przyjacielem, lecz przyjaciel skarbem.
W miłości pragniesz, by ci wierzono, w przyjaźni, by cię rozumiano.
Dzięki przyjaźni staję się spokojniejszy,
dzięki spokojowi bardziej przyjazny.
To jest prawdziwa przyjaźń -
osłaniać innych, nawet kosztem siebie.
Językiem przyjaźni nie są słowa, lecz czyny.
Starzy przyjaciele są najlepsi,
podobnie jak stare buty, które są najwygodniejsze.
Umiej być przyjacielem, a znajdziesz przyjaciela.
c.d.n.
[ 11. o1. 2o12 ]
_ __ ___ ____ _____ ______ ___________ ________ ... cicha ta Noc ...
|