m. b. drozd
_
psalm 14 - ‘Zaufanie ’
We Wcieleniu Syna
Niezgłębiony Boże.
Zaufałem Temu Wydarzeniu
i powierzyłem Tobie
życie,
rodzinę,
twórczość,
cierpienie
i coś jeszcze,
o czym tylko wiesz Ty.
Dziękuję
i wielbi dusza moja Ciebie,
że przywróciłeś we mnie pasję,
dzięki której kiedyś istniałem.
Pamiętam, jak było mi z tym dobrze.
Nie potrzebowałem niczego z tego świata.
Miłość do muzyki prowadziła mnie za rękę,
a olśnieniem niepojętej prostoty Twojej
było doznanie ikon Jerzego Nowosielskiego.
To człowiek wielkiego serca i umysłu.
Widziałem jak malował. Z bliska i długo.
Przynosiłem Jemu puszki do malowania aureolek.
To iście cudne.
Jego ikony, to prostota i język.
W prostocie i słowie jest źródło piękna.
▪
Niezgłębiony Panie,
nie zdawałem sobie sprawy,
że wrażliwość moja jest troszeczkę inna.
Zacząłem robić błędy.
Wydaje mi się, ze gdy wrażliwość jest niespełniona,
źle to się kończy,
a życie, twórczość stają się egzystencjalnym koszmarem.
Nie boję się o tym pisać,
po prostu nie boję się.
Dopiero teraz, po przysłowiowym ’wszystkim’.
▪
Mówisz Panie,
że każdy mój włos policzyłeś.
To piękne, ze tak dbasz o mnie.
Mam prośbę,
policz każdą moją myśl i uczucia
i miliardy zachwytów,
zachowując dla siebie mój los.
Natchnij mnie pasją,
a oddam Ci znacznie więcej.
Nie zakopię Twoich szeptów.
Uczynię to nie z lęku,
lecz z odczucia ze Jesteś piękny.
Nie boję się już ludzi.
Cóż może mi zrobić człowiek!
„A choćbym zeszedł w ciemną dolinę śmierci,
nie będę lękać się złego,
bo Ty jesteś ze mną”. *
I nie zamartwiam się teraz byle czym.
To niepotrzebne.
A nawet jeśli będą mnie tytułować:
nieporadny, niepraktyczny,
niepotrzebny, słaby, kaleka,
to taki rodzaj poniżenia
tylko mnie umocni, Panie.
Dlaczego o tym ludzie zapominają?
Dlaczego?
Amen.
[ o9. o1. 2o11 ]
___________
* Psalm 23 - przekład Czesława Miłosza
_ __ ___ ____ _____ ______ ___________ ________ ... święta ta Noc ...
|