m. b. drozd
_
meditatio № 202 ▫ Mysterium Cosmographicum № V ▫
▫
~ Absconditus Deus ~ *
— Joli i Mateuszowi z gór zielonych ...
▫
Kołyszą mnie myśli,
a budzą marzenia,
uciekam do Ciebie,
bo tęskno mi teraz.
Świat chowam w swej duszy.
Mam czekać, aż przyjdziesz?
Nie zniosę tej pustki!
Być? nie Być? – to problem!
Jak wyrzec się woli
i wierzyć w marzenia?
Jak ufać mam zmysłom,
gdyż Ciebie w nich nie ma.
Dlaczego uciekasz
ukryty gdzieś Boże?
Czy pytać mam dalej,
czy Ciebie zapomnieć?
Absconditus Deus
et Deus otiosus … **
opowiedz mi szeptem
o raju, o sobie …
i niechaj usłyszę
Twych muz święte łkanie,
we łzach dźwięków ‘Requiem’… ***
przyjdź! Tęskno mi, Panie.
[ o2. o8. 2o11 ]
______
* Deus absconditus (łac.) - ‘Bóg ukryty’; Wulgata.
** Deus otiosus (łac.) – ‘Bóg oddalony’, nie ingerujący w sprawy świata.
[ „Absconditus Deus et Deus otiosus” – ‘Ukryty Boże i Boże odległy’ (oddalony)]
*** Requiem (łac. ‘odpoczynek’, wym.: rekwiem), skrót od ‘Missa requiem’, ‘Missa pro defunctis’, ‘Msza za zmarłych’, msza żałobna – to kompozycja mszalna wykonywana w Dzień Zaduszny jak również podczas uroczystości żałobnych. Należy do typu tzw. ‘mszy wotywnych’, czyli takich, które były zamawiane przez wiernych w intencji ulżenia cierpienia duszom w czyśćcu.
Początkowe słowa ‘Introitu’ pochodzą z 4 Księgi Ezdrasza: „Requiem aeternam dona eis Domine” – ‘Wieczny odpoczynek racz im dać Panie’
Według obrządku rzymskiego, Requiem składa się 9 części:
1 — Introitus (Requiem aeternam)
2 — Kyrie
3 — Graduale (Requiem aeternam)
4 — Tractus (Absolve Domine)
5 — Sequentia (Dies irae)
6 — Offertorium (Domine Iesu Christe)
7 — Sanctus
8 — Agnus Dei
9 — Communio (Lux aeterna)
_ __ ___ ____ _____ ______ ____________ _________________ cum Deo
|