m. b. drozd
_
meditatio № 191 ▫ I tyle po mnie dzisiaj ▫
▫
Są takie chwile w życiu,
że nic mi nie wychodzi.
Kończy się dzień, pora na cud,
a cud się nie wydarzył.
Myślę, ze sen to zmieni,
i wierzę, ze cud przyjdzie.
Oczy za mgłą, kryształy łez,
gdyż dziwne jest to życie.
Nie martwi mnie, gdy nie śpię,
ziarna pamięci zbieram.
Lecę, gdzieś w kres, jestem, gdzie chcę,
i tyle po mnie dzisiaj.
Ten, kto wymyślił ranek,
nocy powinien nie znać.
Ja wolę żyć, i mocno śnić,
bo w snach – jest życia przystań.
[ 1o. o7. 2o11 ]
_ __ ___ ____ _____ ______ ____________ _________________ cum Deo
|