m. b. drozd
_
psalm 32 - ‘ Którzy szukają ’
▪
Zmęczyłem się szukaniem
i ludzkim pędem po zdobycz.
Oczy moje coraz słabiej widzą,
gdy piszę i czekam na Boga mojego.
Zmartwiłem się wołaniem niepotrzebnym
i smutkiem idącym w nicość,
bawi mnie już to, co bawić nie powinno.
Czy to ma jakieś znaczenie?
Ty znasz, Boże, moją głupotę
i zła mojego nie ukrywam przed Tobą,
niechaj przeze mnie nie wstydzą się ci,
którzy Ciebie szukają,
Boże Wszechwidzący.
Dla Ciebie bowiem znoszę cierpienia,
a dla wielu stałem się obcym
i w tym zakątku odosobnienia
poznaję na nowo siebie
i szukam, czy jesteś we mnie.
Miłość Twoja targa moją duszą ... ,
i ślę, o Panie, modlitwę do Ciebie,
bo każdy czas jest Twoją łaskawością,
a to, co się stanie uznam w sobie,
żeś Ty mnie wysłuchał.
Twoja dobroć jest zbawczą mocą,
a łaska Twoja twierdzą miłosierdzia.
Modlitwą moją odsłaniać będę Twoje oczy,
gdyż pragniesz zobaczyć moje oblicze.
Przybliż się do mnie, gdyż schodzę ludziom z drogi
i wybaw mnie od złego spojrzenia.
[ 13. o3. 2o11 ]
_ __ ___ ____ _____ ______ ________ … Znoszący za nas cierpienia … …
|