Dies Et Mens
moisey bogdan drozd
moisey bogdan drozd
D I E S ET M E N S [ 478 ]
|
|
|
| ˙ SAMOTNE PSALMY ˙19 ‘Ostatni Bóg’ |
|
|
|
m. b. drozd _ psalm 19 - ‘ Ostatni Bóg ’ Który zamieszkujesz światłość niedostępną, tam jest Twoja „ziemia święta”. Czy znajdę w sobie dość sił, by tam pójść - w ciemność światła Niewidzialnego? Gdy skierowałem stopy na bezdroża, myślałem, ze już mnie nie ma, że zginąłem w ciemności. O paradoksie! Błądzenie to droga do Ciebie, to Twoje domostwo. Potrzeba odwagi, by iść samemu, z własnej woli, w nadziei, ze kierunek dobry. Ścieżki prowadzące ku Tobie, Niestworzonemu, wcale nie są jasne ani proste. Skrywają się. Niechętnie dają się poznać. Doświadczenie wędrowca to ciemność, niepewność i strach, gdy kroczy się nad przepaścią. Ażeby iść, opuścić należy ‘bezpieczny’ świat tego, co znane, w którym jest wielu bogów, by odnaleźć drogę do pierwotnych intuicji, które budują świat myśli i kształtują poczucie piękna. Idąc przed siebie widzę Twoją poświatę Niewidzialną. Tyś Jest i bądź mi ostatnim Bogiem. [ 25. o1. 2o11 ] _ __ ___ ____ _____ ______ ___________ ________ ... święta ta Noc ... |
|
|
| moisey b. drozd |
| 2011-01-26 |
Dies Et Mens
Dzień i Myśl
Archiwum
Dzień i Myśl
Archiwum
Dies Et Mens i Dziecięca Kraina - ks. Moisey Bogdan Drozd © 2012
2 696 340