m.b. drozd
_
meditatio № 119 - ‘ Odpocząć ’
Rozmarzyłem się.
Bardzo i samotnie.
Słońce swoim ciepłem
karmi Ziemię i wszystko.
Kombinacja liczb jest tchnieniem,
a z niego rzeczywistość.
Rodzimy się
żyjąc określoną miarę czasu,
aby odejść, skąd przyszliśmy.
A skąd przyszliśmy?
Oto jest życie.
Po co jest życie?
Ziemia też się chowa,
by trochę odpocząć.
Odpocząć od Słońca.
Odpocząć od życia.
Odchodzimy
do kosmicznej przystani
odpocząć od życia,
aby znów żyć.
[ o1. o9. 2o1o ]
_ __ ___ ____ _____ ______ ___________ __________ ... cum Deo!
|