m. b. drozd
_
~ MEDITATIO MORTALIS ~
meditatio № 82 - `Tobą śnić`
Gdy dzień światłem wschodząc rysuje horyzont
boję się bardzo by cierpień nie zbudził
w porannych godzinach życie jest trudem
pozwól mi ` pozwól
proszę ` trochę pospać
-
Pospać ` to nie jest ze sen mój jest nudny
i nie jest ucieczką w stronę zapomnienia
jest odrodzeniem do tego by żyć
pozwól mi ` proszę
pozwól ` już wstać
-
Wstaję nie tylko po śnie czy po nocy
wstać jest potrzebne do treści by znów śnić
bo życie w istocie jest snem nieskończonym
i pozwól mi ` proszę
pozwól ` Tobą śnić
[ Poznań, 22.06.2010 ]
_____________________
Drodzy Przyjaciele,
pragnę i Was i siebie natchnąć siłą, abyśmy wydobywali wiecej wewnętrznego optymizmu, gdyż człowiek z natury jest dobry. Powtórzę wiersz :
_
meditatio № 9 - ` Bieguny życia`
śmiej się zawsze wtedy
kiedy masz ochotę
a płacz tylko wtedy
gdy już nie masz wyjścia
życie jest sekretem
między tymi dwoma
wiecznie przeciwnymi
biegunami życia
nie rozważaj nadto
czego w nim jest więcej
czy radości wielkiej
czy smutku bez wyjścia
pięknem otocz chwile
łzą podlewaj skrycie
żyj i żyć daj innym
bo szybko ucieka
[ Poznań, 11.12.2009 ]
_ __ ___ ____ _____ ______ ___________ ______________ ... cum Deo !
|