m. b. drozd
_
meditatio № 41 - `Siedem marzeń`
~ Zeniu, po trzydziestu latach tęsknoty za Tobą ~ *
Dom rodzinny na wsi był ikoną raju
szły do niego słońca i pył Drogi Mlecznej
mróz zwiastował święto ze Ktoś się narodzi
i będziemy mogli znowu poczuć jedność
było tyle poczęć ile być powinno
siedem marzeń z Niebios Marii i Józefa
jednak to Marzenie które było Pierwsze
stanowiło prolog i biblię rodzeństwa
zrodziło się wszystko w małym domu w Cierzniach
miłość i tęsknota były nam Wieczerzą
lecz Marzenie Pierwsze poszło inną drogą
która już nie wraca na miejsce rodzenia
było dla nas wszystkim w tym czasie stworzonym
było wizją życia w Twojej Księdze Genów
choć pytań miliardy zamyka nam oczy
nic już nie wyjaśni ze Ciebie tu nie ma
pobiegłeś samotnie za Gwiazdą odległą
a droga to długa do Raju co usnął
choć w tym Światłym Raju drzewa są bez cienia
usiądź do Wieczerzy Symfonii Trzech Osób
pozbieraj Tam wszystkich co z rodu pochodzą
naszego Tatusia obudź bo się spóźnia
zaśpiewaj im o tym jak tęskni za Tobą
sześć marzeń spragnionych wspólnego istnienia
a gdy wszyscy goście wstaną od Wieczerzy
aby w ciszy wielbić Światłość Wiekuistą
otwórz Okno Życia i uwolnij wieczność
tak by nasze ścieżki mogły poczuć bliskość
[ Poznań, 06.02.2010 ]
__________
* Zenon Drozd [ 06.10.1952 - 06.02.1980 ], ksiądz greckokatolicki
_ __ ___ ____ _____ ______ ___________ ______________ ... cum Deo !
|