STARY TESTAMENT
Księga Koheleta [ 1,1-11 ]
_
1] Słowa Koheleta, syna Dawida, króla w Jeruzalem.
2] Marność nad marnościami, powiada Kohelet,
marność nad marnościami - wszystko marność.
3] Cóż przyjdzie człowiekowi z całego trudu,
jaki zadaje sobie pod słońcem?
4] Pokolenie przychodzi i pokolenie odchodzi,
a ziemia trwa po wszystkie czasy.
5] Słońce wschodzi i zachodzi,
i na miejsce swoje spieszy z powrotem,
i znowu tam wschodzi.
6] Ku południowi ciągnąc
i ku północy wracając,
kolistą drogą wieje wiatr
i znowu wraca na drogę swojego krążenia.
7] Wszystkie rzeki płyną do morza,
a morze wcale nie wzbiera;
do miejsca, do którego rzeki płyną,
zdążają one bezustannie.
8] Mówienie jest wysiłkiem:
nie zdoła człowiek wyrazić [wszystkiego] słowami.
Nie nasyci się oko patrzeniem
ani ucho napełni słuchaniem.
9] To, co było, jest tym, co będzie,
a to, co się stało, jest tym, co znowu się stanie:
więc nic zgoła nowego nie ma pod słońcem.
10] Jeśli jest coś, o czym by się rzekło:
«Patrz, to coś nowego» -
to już to było w czasach,
które były przed nami.
11] Nie ma pamięci o tych, co dawniej żyli,
ani też o tych, co będą kiedyś żyli,
nie będzie wspomnienia u tych, co będą potem.
○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○
mens cordis ▪ myśl serca ▪ mens cordis ▪ myśl serca ▪ mens cordis
myśl serca ▪ mens cordis ▪ myśl serca ▪ mens cordis ▪ myśl serca
○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○
291 ○●○ Cierpienie to piękno, bowiem w cierpieniu jest myśl. [Fiodor Dostojewski (1821-1881)]
292 ○●○ Ludzie mali nie cierpią swojej skali. [Jan Izydor Sztaudynger (1904-1970)]
293 ○●○ Dobry człowiek woli sam cierpieć niż na cierpienia drugich patrzeć. [Stanisław Staszic]
294 ○●○ Miłość nie jest całkowicie ślepa, ale cierpi na daltonizm. [Henryk Sienkiewicz]
_ __ ___ ____ _____ ______ ___________ ______________ ... cum Deo !
|