Dies Et Mens i Dziecięca Kraina - ks. Moisey Bogdan Drozd

ks. Moisey B. Drozd - Dies Et Mens i Dziecięca Kraina

Dies Et Mens
moisey bogdan drozd

D I E S ET M E N S [ 192 ]

░†░Ewangelia Przebaczenia ▪ Miriam z Nazaretu░†░

□□◘◘ Ewangelia na niedzielę : MATEUSZ [ 18,21-35 ]

□□◘◘ Miriam z Nazaretu
______________________

□◘ Obowiązek przebaczenia

† “ Wtedy Piotr zbliżył się do Niego i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?» Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, ze aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.

□◘ Nielitościwy dłużnik

Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał rozliczyć się ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który mu był winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby tak dług odzyskać. Wtedy sługa upadł przed nim i prosił go: "Panie, miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam". Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: "Oddaj, coś winien!" Jego współsługa upadł przed nim i prosił go: "Miej cierpliwość nade mną, a oddam tobie". On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: "Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?" I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu» ”.† [ Mt 18,21-35 ]

_________________________

□□◘◘ Refleksja na niedzielę

1. Jezus w dalszym ciągu kształtuje postawy społeczne uczniów. Temat przebaczenia powstał w wyniku wcześniejszej rozmowy o tym, kto jest większy w królestwie niebieskim, o tym, ze przyjdą zgorszenia, bo uczniowie zgrzeszą przeciw uczniom. Jezus nauczył ich sposobu postępowania w sytuacji, kiedy brat zawini przeciw bratu: “Idź, zwróć mu uwagę sam na sam”. Idź i z miłością, bądź gotowy do przebaczenia bratu.

2. Nauczyciele religijni dopuszczali możliwość uzyskania przebaczenia nie więcej niż trzy razy. Piotr zrozumiał wartość przebaczenia i podał wspaniałomyślnie propozycję przebaczania siedem razy. Jezus mówi jednak siedemdziesiąt razy po siedem, czyli 490, czyli NIGDY NIE CHOWAJ URAZY! Tak postępuje Jezus, tak mogą postępować Jego uczniowie.

3. Władca utrzymywał swoje królestwo z podatków gromadzonych przez wasali zarządzających prowincjami. Poborcy podatkowi dostarczali należne daniny wszystkich mieszkańców prowincji do kasy wasala królewskiego.
Roczna danina składana bogatemu Herodowi przez Galileę i Pereę wynosiła około 200 talentów. Jeden srebrny talent w pewnym okresie równał się przeciętnemu wynagrodzeniu w Palestynie za sześć tysięcy dni pracy. Jeden denar równał się wynagrodzeniu za jeden dzień pracy.

4. Dziesięć tysięcy talentów z przypowieści oznacza wartość wielokrotnie przekraczającą dochody króla Heroda. Jezus celowo podał niewyobrażalną kwotę pieniędzy, aby podkreślić wartość Bożego przebaczenia. Wasal z przypowieści otrzymał zwolnienie z kwoty, której nigdy nie mógłby zwrócić, a nie był zdolny podarować komuś tak niewielkiej sumy. Nigdy nie zostałby wypuszczony na wolność.

5. Rozwiązanie konfliktów wymaga pragnienia i skłonności do przebaczenia. Konflikt nie rozwiązany nie oddala się, nie rozmywa się. Św. Paweł pisze do wierzących w Efezie: "Bądźcie jedni dla drugich uprzejmi, serdeczni, odpuszczając sobie wzajemnie, jak i wam Bóg odpuścił w Chrystusie."

6. Przebaczenie jest aktem woli, który usuwa niechęć i potrzebę karania. Akt przebaczenia jest właśnie aktem : wyborem, decyzją opartą na naszej wierze chrześcijańskiej. Jest to akt naszej woli, akt racjonalny; wyciągnięcie ręki do zgody, zaproszenie osoby do dawnych kontaktów. Może to być akt TRUDNY (i tak zazwyczaj jest), ale NIEZAWODNY; akt chłodny, pozbawiony towarzyszących mu ciepłych, pozytywnych uczuć, a jednak prawdziwy. Przebaczenie jest cenne, ważne i doniosłe.

▪ Przebaczenie powinno być wyrażone słownie i szczegółowo;
▪ Przebaczenie nie jest warunkowe, jest bezwarunkowe jak miłość Boga;
▪ Przebaczenie nie jest niemożliwe, jest możliwe w mocy Ducha Świętego;

"Nie mogę ci przebaczyć" znaczy w rzeczywistości: "Nie chcę ci przebaczyć".

Ludzie, którzy odrzucają tak rozumiane przebaczenie, często odrzucają ewangelię o ich zbawieniu przez miłującego ich Boga.

Niechęć do udzielenia przebaczenia bywa podobna do zatwardziałości serca, która nigdy nie dopuści myśli o własnym nawróceniu do Boga przebaczającego.

7. Uczniowie Jezusa nie zawsze są gotowi do przebaczenia braciom. Prawdopodobnie nie zrozumieli jeszcze jak bardzo Bóg ich umiłował i jak wiele im przebaczył. Wkrótce zobaczą dzieło misyjne Jezusa w Judei, jeszcze raz usłyszą zapowiedź o Jego śmierci i zmartwychwstaniu. A potem będą świadkami Jego śmierci. Wtedy nie będą już mogli powiedzieć, ze nie rozumieją przebaczenia.

_________________________

□□◘◘ Poezja na niedzielę

▪ מרים ▪ Μαριάμ ▪ Μαρία ▪ Марія ▪ María ▪ מרים ▪

□◘ Miriam z Nazaretu * [ m. b. drozd ]

poznałem Ciebie
czystością westchnienia
przez barwy piękna
Twojego istnienia

ten pierwszy odruch
który mi się jawił
kolor Twych oczu
wnętrze mi objawił

maluję portret
w muzycznej przestrzeni
dźwięków zachwytu
kształtów Twych i cieni

Jesteś perfekcją
proporcji i ciała
misterium sztuki
mojego pragnienia

to poruszenie
zaistniało w ciszy
kocham Twój portret
wyciśnięty w duszy

uwielbiam wszystko
co Twoje i w Tobie
Jesteś Ikoną
zapiszę ją w sobie

to jest mój zachwyt
nikim nie zachwiany
ja kocham Ciebie
i chcę być kochany

[ Kowalew, 15.08.2008 ]

_____________________

* MARIA Z NAZARETU, Miriam, Maryja (aram. מרים Marjam; gr. Μαριάμ, Μαρία María; arab. العربية Marjam) – matka Jezusa Chrystusa, czczona w wielu wyznaniach chrześcijańskich i islamie.

1. MIRIAM - imię żeńskie pochodzenia hebrajskiego (hebrajski: מִרְיָם, hebrajski standardowy: Mirjam, hebrajski tyberiański: Mirjām), które oznacza "być pięknym lub wspaniałym" (także: "pani, orędowniczka, piękna, napawająca radością", inne źródła podają też znaczenie tego imienia jako: "gorycz, smutek, ukochana", jeszcze inne jako: "pragnąca dziecka", "pełna goryczy" lub "buntownicza").

2. Wszystkie imiona są obocznymi formami używanego w Polsce imienia Maria, które używane jest najczęściej. Tytuły Matka Boża, Najświętsza Maryja Panna, Madonna używane są przez wyznawców, głównie w katolicyzmie.

3. Matka Boża (skr. MB), Theotokos (gr. Θεοτόκος), pot. Matka Boska, Boża Rodzicielka, dawniej Bogurodzica a. Bogarodzica — jeden z dwóch (obok „Najświętsza Maryja Panna”) oficjalnych tytułów Marii z Nazaretu, matki Jezusa, używany m.in. w Kościele katolickim i Kościołach prawosławnych. W wersji współczesnej tytuł ten brzmiałby Matka Boga.

4. Tytuł „Matki Bożej” ogłoszony został dogmatycznie na Soborze Efeskim (431), który zakończył spór dotyczący natury Chrystusa. Tytuł ten daje prawo do nazywania Maryi Matką Boga (Theotokos) wbrew nestorianom, którzy uważali, ze przysługuje jej tylko tytuł „Matka Chrystusa”, jako ze Syn Boży był zrodzony przed stworzeniem świata.

__ ___ ____ _____ ______ ____________ _______________ ...cum Deo !