12. A gdy jesteśmy zagniewani …
Czasami, gdy jesteśmy zagniewani, musimy dać czas innym i sobie, aby ochłonąć. Każdy z nas ma inny system „chłodzenia”. Niektórzy ludzie wracają do równowagi szybciej niż inni. Potrafimy przebaczyć komuś, kto nas zranił lub rozgniewał, ale musimy pamiętać o tym, by pozostawić sobie czas na zapomnienie, okrzepnięcie, ochłonięcie, ponieważ emocje mogą utrzymywać się długo. Chociaż uzewnętrznianie gniewu przed kimś może umocnić związek, to jednak czasami może być także dla niego zgubne, dotyczy to również małżeństwa. Musimy czasami uświadomić sobie, ze być może nasz związek nie był taki, jak myśleliśmy, a może nawet w ogóle nie istniał.
Gniew jest naprawdę konieczny dla zdrowego porozumiewania się. Beż niego nie jest możliwa komunikacja.
13. Umiejętność radzenia sobie z gniewem i konfliktem. Jak było w rodzinie ?
Umiejętność radzenia sobie z gniewem i konfliktem wynosimy z domu rodzinnego. Czy nasi rodzice wpadali w gniew? Czy reagowali w sposób gwałtowny? Prawdopodobnie w taki sam sposób i my będziemy traktować swój gniew. A więc dobrze by było zatrzymać się nad tym, dokładnie zbadać naszą rodzinną przeszłość i spojrzeć na nią realistycznie. Musimy zobaczyć, jakie postawy wobec gniewu odziedziczyliśmy. Może niekiedy reagujemy zbyt gwałtownie lub zachowujemy się zupełnie odwrotnie, niechętnie się ścierając. Dlatego właśnie powinniśmy dokonać przeglądu naszej rodzinnej przeszłości. Nie powinniśmy ślepo naśladować swoich rodziców, albo popadać w inną skrajność. Powinniśmy znaleźć równowagę.
Rodzice powinni uczyć dzieci odróżniania gniewu „poprawnego” od „niepoprawnego” i pozwolić okazywać im swój gniew. „Nie atakuje się drugiego, nie używa się takich słów!” W ten sposób dzieci zaczynają się uczyć rozpoznawać różnice pomiędzy zdrowym i niezdrowym gniewem. Zgoda na czyjąś złość niekoniecznie oznacza zgadzanie się z tą osobą. Dzieci powinny mieć prawo być rozgniewane, powinny wsłuchać się w ten gniew, aby traktować go w odpowiedni sposób. [ c.d.n.]
○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○
mens cordis ▪ myśl serca ▪ mens cordis ▪ myśl serca ▪ mens cordis
myśl serca ▪ mens cordis ▪ myśl serca ▪ mens cordis ▪ myśl serca
○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○
125 ○●○ Jeśli Bóg obdarzył człowieka wolnością i zaufaniem, a obdarzył, to dlaczego w nas tyle „pędu” do narzucania swego zdania innym, zniewalania a nawet zawłaszczania czyjejś wolności ? Ten człowieczy „pęd” to egoizm do tak zwanego ‘ustawienia się w życiu’, lub choroba obszaru duchowości.
126 ○●○ ‘ Caeca invidia est ’ ▫▪▫ Zazdrość jest ślepa. [ sentencja łacińska ]
127 ○●○ ‘ Respice finem ’ ▫▪▫ Patrz końca. [ sentencja łacińska ]
_ __ ___ ____ _____ ______ ____________ _______________ ...cum Deo !
|