Dies Et Mens i Dziecięca Kraina - ks. Moisey Bogdan Drozd

ks. Moisey B. Drozd - Dies Et Mens i Dziecięca Kraina

Dies Et Mens
moisey bogdan drozd

D I E S ET M E N S [ 172 ]

←↑↓→ dLaCzEgO ? DlAcZeGo ←↑↓→ część III

5. … wydarzenie Adama i Ewy

Napiszę tak bardzo prosto, gdyż to wydarzenie jest niezwykle skomplikowane. Na początku pragnę zaznaczyć, iż wydarzenia Adama i Ewy nie można interpretować literalnie, lecz alegorycznie. Wydarzenie to jest tajemnicą i pewną literacką hiperbolą, ale istota tego wydarzenie jest przesłaniem Stwórcy skierowanym do człowieka, czyli, jaka powinna być relacja: człowiek (w ogóle) – Bóg. Ta relacja to przyjaźń i współtworzenie dziejów ludzkich.

Pamiętamy historię Adama i Ewy?

Adam i Ewa zjedli „zakazany owoc”. Tym owocem było przekonanie, ze mogą zignorować to, co Bóg im powiedział lub dał, i prowadzić swoje życie w oddzieleniu od Niego. Adam i Ewa mieli nadzieję, iż mogą stać się jak Bóg, bez Niego. Przyjęli pogląd, ze istnieje coś cenniejszego niż sam Bóg, coś cenniejszego niż osobista przyjaźń z Bogiem. Świat w jego obecnym kształcie - ze wszystkimi przykrymi konsekwencjami - jest rezultatem tego właśnie wyboru: człowiek w miejsce Boga zapragnął postawić siebie. To wydarzenie zapoczątkowało zjawisko mitologii. Bóg nie ‘wynalazł’ mitologii, to człowiek ją stworzył, aby z siebie zrobić Boga. A dlaczego? Gdyż mitologia jest ‘lżejsza’ niż wiara, i bardziej wymierna. Mitologia jest wygodniejsza.

←↑↓→ ←↑↓→ ←↑↓ ●□

Historia Ewy i Adama jest także historią każdego z nas. Któż z nas nie powiedział - jeśli nie wyraźnie, to przynajmniej w głębi serca - „Boże, chyba dam sobie radę bez Ciebie. Tym razem sam przez to przejdę, ale dzięki za propozycję pomocy”.

Wszyscy próbujemy prowadzić życie bez Boga. Dlaczego to robimy? Prawdopodobnie dlatego, ze wszyscy przyjęliśmy fałszywe przekonanie, iż istnieje coś cenniejszego, coś ważniejszego niż Bóg. Dla różnych ludzi są to różne rzeczy, ale sposób myślenia pozostaje taki sam - „Bóg nie jest najważniejszy, są od Niego ważniejsze sprawy w życiu. Tak naprawdę wolę radzić sobie bez Niego”.

A jak reaguje na to Bóg?

Bóg na to pozwala. Wielu z nas doświadcza bolesnych konsekwencji swoich własnych lub cudzych wyborów sprzecznych z Bożymi drogami, takich jak morderstwo, wykorzystanie seksualne, chciwość, kłamstwo, oszustwo, oszczerstwo, cudzołóstwo, porwania itd. Za wszystkimi tego rodzaju przejawami zła stoją osoby odrzucające Boga i odmawiające mu możliwości wywierania wpływu na ich życie. Prowadzą je w sposób, które uznały za stosowny, wyrządzając krzywdę sobie samym i innym ludziom.

←↑↓→ ←↑↓→ ←↑↓ ●□

A jak na to wszystko patrzy Bóg? Bóg nie stoi z założonymi rękami, ale wychodzi nam naprzeciw powodowany współczuciem i nadzieją, ze opamiętamy się i zwrócimy się do Niego po pomoc i prawdziwe życie, które chce nam dać. Jezus powiedział: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” [ Mt 11:28 ] . Jednak nie każdy chce się do Niego zwrócić. Jezus skomentował to w następujący sposób: „Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie są posłani! Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak ptak swe pisklęta zbiera pod skrzydła, a nie chcieliście” [Mt 23,37]. W innym miejscu Jezus sprowadza wszystko do naszej więzi z Nim: „Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia” [J 8,12].

A jak wyjaśnić sytuacje, w których życie po prostu okazuje się niesprawiedliwe? Jak ustosunkować się do okrutnych okoliczności, których doświadczamy w naszym życiu, a które zostały spowodowane nie przez nas samych, lecz przez inne osoby? Kiedy czujemy, ze jesteśmy ofiarą czyjegoś zachowania, warto pamiętać, ze Bóg także doświadczył okrutnego traktowania ze strony innych. Bóg doskonale rozumie, przez co przechodzimy. [c.d.n.]

□● ←↑↓→ ←↑↓→ ←↑↓→ ←↑↓→ ←↑↓→ ←↑↓→ ←↑↓→ ←↑↓→ ←↑↓→ ←↑ cum Deo !