Dies Et Mens i Dziecięca Kraina - ks. Moisey Bogdan Drozd

ks. Moisey B. Drozd - Dies Et Mens i Dziecięca Kraina

Dies Et Mens
moisey bogdan drozd

D I E S ET M E N S [ 733 ]

░░◘░░SOBÓR W NICEI░░◘░░325 rok

refleksja na niedzielę
_ __ ___ ____ _____ ______

░░Niedziela św. Ojców Pierwszego Soboru Nicejskiego [325 rok]░░

wstęp
˚˚˚˚˚˚˚˚˚

Historia ludzka toczy się w czasie i przechowuje się w pamięci.

Po latach strasznych prześladowań, wyznawcy Jezusa Chrystusa – chrześcijanie, uzyskawszy wolność wyznania swojej wiary doświadczali z coraz większą siłą, ze oprócz świadectwa, potrzebna jest uporządkowana doktryna ich wiary, czyli nauka chrześcijańska. Oprócz tego, w łonie chrześcijaństwa, zaczęły się pojawiać duże rozbieżności w interpretacji nauki Jezusa w relacji do Ojca. Są to rzeczy ważne. Chrześcijaństwo bez nauki, wiedzy, sztuki narażone jest na anachronizm i fanatyzm.

Drodzy Przyjaciele,

zapraszam Was do przeczytania ważnych informacji na temat I Soboru Nicejskiego, gdyż rozpoczął on erę wielkich osób i osobowości : świętych, filozofów, teologów, pisarzy, artystów w dziejach naszej cywilizacji. Historię wszelkich form nurtów naszej cywilizacji (myśli religijnej, filozofii, polityki, sztuki) wyznacza historia osób, a nie nieokreślona „magma”, „bezosobowa skała”. Innymi słowy, historia ludzka to historia osób i osobowości, a nie historia szeroko pojętych systemów aksjologicznych (systemów wartości).

Przydałoby się, aby teraz coś takiego „ruszyć” w Kościele, ażeby priorytetem myśli chrześcijańskiej było Słowo Boga i Pana wszechświata, które jest zawsze żywe, aktualne i niezmienne, zaś na dalszym miejscu pozostawić kodeksy, przepisy, regułki, które zmieniają się w Kościele w zależności od ludzkiego punktu odniesienia,

░░i zająć się w końcu „OBECNOŚCIĄ” a nie „STATYSTYKĄ” Kościoła░░

_ __ ___ ____ _____ ______ _______ ________

PIERWSZY SOBÓR NICEJSKI

Pierwszy Sobór Powszechny biskupów chrześcijańskich, zwołany przez cesarza Konstantyna 20 maja 325, w Nicei (około 80 km od Konstantynopola) w celu uczczenia 20 rocznicy swojego panowania.

1. W celu uświetnienia obchodów rocznicy, Konstantyn I Wielki zaprosił do Nicei pod Konstantynopolem wszystkich chrześcijańskich biskupów Cesarstwa. Poprosił ich wtedy o ułożenie wyznania wiary, które mogłoby pomóc w rozstrzyganiu, czy ktoś jest chrześcijaninem czy nie. Cesarz potrzebował takiego aktu jako Pontifex Maximus, czyli zwierzchnik wszystkich religii i kultów w Cesarstwie. Do jego obowiązków należało dopilnowanie, aby wszystkie kulty sprawowane były zgodnie z prawem. Do tej pory Kościół nie czuł potrzeby ujednolicania wyznań wiary, które funkcjonowały w ramach rytu chrztu jako inicjacji chrześcijańskiej. Dotychczas bowiem każdy Kościół lokalny posiadał swój tekst.

2. Sobór potępił poglądy arian, jednak nie wymienił z imienia Ariusza ani arian, scharakteryzował tylko ich poglądy i wyłączył ze wspólnoty kościelnej.

3. Wśród teologów i historyków upowszechnił się pogląd, ze sobór ten został zwołany z powodu kontrowersji ariańskiej, nie jest to jednak prawdą. Pogląd ten upowszechnił się na skutek stwierdzeń Ojców Soboru Konstantynopolitańskiego III, którzy stwierdzili w wyznaniu wiary tego soboru, ze 318 Ojców Nicei zebrało się przeciwko szaleństwu Ariusza. Z czasem pogląd ten błędnie uznano za prawdę.

4. Sobór trwał dwa miesiące i 12 dni. Według tradycji brało w nim udział 318 biskupów, a także cesarz. Na podstawie starożytnych dokumentów należy jednak przyjąć, ze w soborze uczestniczyło od 250 do 300 biskupów. Liczba 318 jest symboliczna i nawiązuje do 318 sług Abrahama, z którymi ten pokonał wrogów (Rdz 14,14). Już Pseudo-Barnaba interpretował tę liczbę jako oznaczającą imię Jezusa (po grecku 18 = IH) oraz krzyż (greckie T = 300). W soborze uczestniczyli w większości Ojcowie ze Wschodu. Z Zachodu było tylko kilka osób: Hozjusz z Kordoby, dwaj prezbiterzy jako przedstawiciele biskupa Rzymu (samego biskupa nie było), biskup Cecylian z Kartaginy i trzej inni niezidentyfikowani biskupi.

5. Dokładnego przebiegu soboru nie można odtworzyć, ponieważ nie przechowały się protokoły i akta. Po soborze pozostał tylko jego wynik, to znaczy kanony i wyznanie wiary. Zachowały się także, w postaci szczątkowej, notatki jego uczestników, takich jak Atanazy Wielki (De decretis Nicaenae Synodi), oraz notatki historyków kościelnych: Vita Constantini Euzebiusza, Historia Kościoła Rufina oraz Sokratesa Scholastyka, który jednak pisał je dopiero wiek później, Sozomena, Teodoreta i Filostorgiusza.

6. Najprawdopodobniej soborowi przewodniczył sam Konstantyn lub Hozjusz z Kordoby, którego imię znajduje się zawsze pierwsze na wszystkich listach. Sobór podjął wiele decyzji, które zaważyły na dalszym rozwoju chrześcijaństwa.

7. Ostatecznie ujednolicono datę święcenia Wielkanocy, wyznaczając ją na niedzielę po żydowskim święcie Paschy (wcześniej niektóre grupy chrześcijan obchodziły Święto Zmartwychwstania dnia 14 Nisan kalendarza żydowskiego – czyli w dzień Paschy). Najważniejszym wynikiem soboru było wyznanie wiary, które jednoznacznie skierowane było przeciw interpretacji ariańskiej, wyznanie to oparte było na symbolu chrzcielnym używanym przez biskupa Euzebiusza z Cezarei w jego Kościele lokalnym. Początkowo nie było zgodności wśród biskupów, 17 z nich sprzeciwiło się. Po mediacjach Konstantyna podpisy pod ustaleniami soboru złożyli wszyscy biskupi poza dwoma Libijczykami zwolennikami Ariusza: Sekundusem z Ptolemaidy i Teonasem z Marmaryki, za co zapłacili zdjęciem z urzędu i wygnaniem.

SOBOROWE WYZNANIE WIARY :

„Wierzymy w jednego Boga Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, zrodzonego z Ojca, jednorodzonego, to jest z istoty Ojca, Boga z Boga, Światłość ze Światłości, Boga prawdziwego z Boga prawdziwego, zrodzonego, a nie uczynionego, współistotnego Ojcu, przez którego wszystko się stało, co jest w niebie i co jest na ziemi, który dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił i przyjął ciało, stał się człowiekiem, cierpiał i zmartwychwstał trzeciego dnia, wstąpił do nieba, przyjdzie sądzić żywych i umarłych. I w Ducha Świętego. Tych, którzy mówią: «był kiedyś czas kiedy go nie było» lub «zanim się narodził nie był» lub «stał się z niczego» lub pochodzi z innej hipostazy, lub z innej substancji [niż Ojciec], lub, ze Syn Boży jest zmienny i przeobrażalny, tych wszystkich powszechny i apostolski Kościół wyłącza”.

Sobór nicejski przyczynił się do rozwoju kultu Marii, a to dlatego, ze ostatecznie stwierdzono Bóstwo Jezusa Chrystusa.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Sob%C3%B3r_Nicejski_I

_ __ ___ ____ _____ ______ ____________ _______________ ...cum Deo !