2. „właściciele” lub „obwiniacze”
_ __ ___ ____ _____ ______ _______ _________
Dostrzegam u innych ludzi ( i także u siebie) wiele „niepotrzebnego” ludzkiego cierpienia. Widzę nagromadzone uczucia, nigdy nie wyrażone, krępujące udręczone ludzkie istoty. Widzę ludzi, którzy próbują być religijni, nie czyniąc jednocześnie wysiłku, żeby być ludzcy. Oczywiście widzę także ludzi próbujących być ludźmi, tak jakby sama psychologia mogłaby ich zbawiać. Obydwa złudzenia mogą przynieść w rezultacie tylko smutek i rozczarowanie.
Dwa tematy, które zaraz poruszę, są jak dwie nogi, na których my ludzie podążamy w naszej życiowej podróży przez tę ziemię do domu Ojca. Pierwszy z nich to POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI, które jest kośćcem tożsamości człowieka i absolutną podstawą ludzkiego szczęścia. Drugi to POCZUCIE OSOBISTEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI. W tym kontekście często myślę o nas ludziach jako „właścicielach” albo „obwiniaczach”. Albo uznajemy osobistą odpowiedzialność za nasze życie, czyny i reakcje, albo zrzucamy ją na innych.
„Właściciele” mają kontakt ze swoim wnętrzem. „Obwiniacze” uporczywie unikają odpowiedzialności, tracą siły. Poważnie ograniczają potencjalną wiedzę o sobie : nigdy nie poznają siebie.
Całe lata mojego wysiłku jako zbolałej istoty ludzkiej, stały się dla mnie – TU I TERAZ – swoistym laboratorium życia. Wnioski wypływające z mojego życia pomogą mi tylko w takim stopniu, w jakim je przemyślę, uczynię własnymi i scalę z moim życiem. Niezwykle cenię sobie moje doświadczenie życia, pomimo dramatycznych wydarzeń własnej historii.
Jezus rzekł niezwykle trafnie i pozytywnie o takim zwrotnym momencie ludzkiego życia : „Kto przykłada rękę do pługa, a ogląda się wstecz, nie jest Mnie godzien” – czujemy w tych słowach TU I TERAZ. [koniec]
◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊
Franz Hübner ¤ ANTYSTRESOL
_ __ ___ ____ _____ ______
□ § 13 : ŻYJ CHWILĄ
Przeszłość minęła, nie wiadomo, co przniesie przyszłość. Jednak pewność, którą posiadam, to teraźniejszość i to, co z nią zrobię. Tylko ona jest w moich rękach [to bardzo ważna rzecz - przypis m. b. drozd].
◊
Zamiast zbytnio martwić się o przyszłość albo kurczowo trzymać się przeszłości [których nie zmienimy - przypis m. b. drozd], bardziej trzeba skoncentrować się na chwili obecnej. Świadomie postrzegać to, co w danej chwili się czuje, widzi, odczuwa [TU I TERAZ - przypis m. b. drozd].
_ __ ___ ____ _____ ______ ___________ _______________...cum Deo !
|