Dies Et Mens i Dziecięca Kraina - ks. Moisey Bogdan Drozd

ks. Moisey B. Drozd - Dies Et Mens i Dziecięca Kraina

Dies Et Mens
moisey bogdan drozd

D I E S ET M E N S [ 67 ]

~ KIM BYŁ CHRYSTUS ~ Jezus historii - Christos Pantokrator

Zmartwychwstanie Pana skłania mnie do przedstawienia Państwu całościowego ujęcia (w ogromnym skrócie) - “Kim był Chrystus”. Wydaje mi się, ze jest to bardzo potrzebne nie tylko dla naszej wiary, ale także dla naszej kultury osoby, bo czy to akceptujemy, czy też nie, żyjemy otoczeni kulturą wynikającą z chrześcijaństwa. Pisząc to wychodzę z założenia, iż „dom” naszej wiedzy i wiary powinniśmy budować od podstawy, fundamentu (nie lubię tego słowo, gdyż to słowo, epistemologicznie, zaczyna nabierać cech pejoratywnych), nie zaś od dachu. Serdecznie zapraszam do tekstu.

Jezus historii
_ __ ___ ____ _____ ______ _______

Jezus Chrystus [gr. Iēsoús < hebr. Yě(hô)sű`a, `Jahwe zbawieniem', skrócone do Yěsű ], Jezus z Nazaretu, ur. ok. 8/7 p.n.e., zm. 7 IV 30 n.e. (?), założyciel i centralna postać religii chrześcijańskiej, która uważa go zarazem za człowieka i wcielonego Syna Bożego. Imię Jezus określa go od strony człowieczeństwa, natomiast miano Chrystus (gr. Christós, Pomazaniec, tłumaczenie słowa Mesjasz) oznacza w teologii imię Boga—Człowieka. Treść wiary chrześcijańskiej w Jezusa Chrystusa całościowo ujmuje chrystologia.

Głównym źródłem dla poznania życia Jezusa są 4 Ewangelie kanoniczne. Bogate dane historyczne o epoce Jezusa oświetlają bowiem jego osobę tylko pośrednio. Pozostałe księgi Nowego Testamentu, choć zawierają liczne wczesne świadectwa na temat Jezusa Chrystusa, wypowiadają się w sposób raczej teologiczny niż historyczny; z kolei apokryfy i agrafa prawie niczego nie dodają do wiadomości z ksiąg kanonicznych; wzmianki u historyków antycznych oraz w źródłach żydowskich potwierdzają istnienie Jezusa, ale są ubogie, wtórne i stronnicze (Tacyt, Swetoniusz, Testimonium Flavianum Józefa Flawiusza, wzmianki w Talmudzie).

Jezus urodził się w Betlejem koło Jerozolimy pod koniec panowania króla Heroda I zwanego Wielkim; jego matką była Maria, za ojca uchodził Józef z rodu Dawida, choć Ewangelie wyrażają przekonanie, ze poczęcie Jezusa nastąpiło mocą Bożą przy Zwiastowaniu i akcentują cudowne okoliczności narodzin (w oczach szeregu badaczy wiadomości te są mniej lub bardziej zabarwione interpretacją symboliczno-teologiczną, co tłumaczą starożytnym zwyczajem literackiego upiększania relacji o młodości sławnych postaci). W dzieciństwie i młodości mieszkał w Nazarecie w Galilei. Z pozostałej rodziny są wzmianki braciach Pańskich (oraz siostrach), czyli zapewne jego kuzynach.

Jezus nauczający
_ __ ___ ____ _____ ______ _______

Jezus rozpoczął działalność prawdopodobnie na przełomie 27 i 28 r., wkrótce po Janie Chrzcicielu. Przyjął chrzest od Jana Chrzciciela, a potem zaczął nauczać i gromadzić uczniów (wyróżnioną grupą było Dwunastu, zwanych apostołami; pierwszeństwo wśród nich przyznał Jezus Piotrowi). Dzięki oryginalności nauki i opinii lekarza cudotwórcy gromadził tłumy różnych stanów. Działał niecałe 3 lata; oprócz rodzinnej Galilei odwiedzał krainy sąsiednie i wielokrotnie Jerozolimę (tak to przedstawia Ewangelia św. Jana, gdy 3 Ewangelie synoptyczne skupiają się na Galilei). Posługiwał się zasadniczo językiem aramejskim, choć mógł używać w pewnych sytuacjach hebrajskiego i greki.

W nauczaniu Jezusa centralnym motywem było Królestwo Boże (niebieskie); rozumiał on przez nie sferę panowania Bożego, w której już teraz każdy (nawet grzesznik czy nędzarz) może się znaleźć, zmieniając swe życie — choć w pełni objawi się ono dopiero w czasach ostatecznych. Stosownie do tego Jezus formułował pouczenia dotyczące sposobu życia, etyki, mądrości praktycznej, a także zapowiedzi sądu Bożego w stylu apokaliptyki.

Jezus Paschy
_ __ ___ ____ _____ ______ _______

Przybywając po raz ostatni do Jerozolimy, przed świętem Paschy 30 r., Jezus spodziewał się śmierci. Podczas Ostatniej Wieczerzy z uczniami mówił im o sobie i swej misji, oraz pobłogosławił chleb i wino, dając je uczniom jako swoje Ciało i Krew (Eucharystia). Tej samej nocy Jezus został pojmany w Getsemani na Górze Oliwnej w wyniku zdrady Judasza Iskarioty i postawiony przed Annaszem i Kajfaszem (urzędującym arcykapłanem) oraz sanhedrynem. Po przesłuchaniu (które nie miało cech procesu sądowego) postanowiono go uśmiercić; głównymi motywami tej decyzji były: widzenie w Jezusie potencjalnego przywódcy buntu przeciwko Rzymowi i jego wystąpienia przeciwko świątyni; religijnego uzasadnienia dostarczył zarzut bluźnierstwa, wynikły stąd, ze Jezus sam potwierdził, iż jest Mesjaszem, Synem Bożym. Kajfasz przedstawił prefektowi rzymskiemu, Poncjuszowi Piłatowi, oskarżenie akcentujące roszczenia Jezusa do godności mesjańskiej czyli królewskiej, a ten skazał Jezusa na śmierć przez ukrzyżowanie. Nastąpiło ono na wzgórzu Golgota pod Jerozolimą, prawdopodobnie na dzień przed Paschą, w piątek 7 IV 30 (Męka Pańska); rok 33 jest o wiele mniej prawdopodobny. Po śmierci na krzyżu Jezus został pochowany w pobliskim grobowcu.

Ewangelie podają, ze na trzeci dzień po śmierci kobiety z otoczenia Jezusa i apostołowie odkryli, ze grób jest pusty. Potem świadkowie ci wielokrotnie widzieli Jezusa żywego, tak w Jerozolimie, jak w Galilei (zmartwychwstanie Jezusa, chrystofanie). Stało się to źródłem wiary w Jezusa i zasadniczym argumentem na rzecz jego boskości. Zarazem Nowy Testament manifestuje świadomość, ze zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa należy do innego porządku, niż życie doczesne, i jak jego cuda i boskość poznawalne jest przez wiarę.

_ __ ___ ____ _____ ______ _________________ Xpuctoc Bockpece