Dies Et Mens i Dziecięca Kraina - ks. Moisey Bogdan Drozd

ks. Moisey B. Drozd - Dies Et Mens i Dziecięca Kraina

Dies Et Mens
moisey bogdan drozd

D I E S ET M E N S [ 729 ]

~ DEUS – PERSONA et LOGOS ~ ' Bóg - Osoba i Logos ' ; cz. IX [c.d.]

9. Uniwersalna dostępność osobowego Boga
_ __ ___ ____ _____ ______ ________ __________ __________

A. Łaska tęsknoty za Osobą ... z Prawdy, Dobra, Piękna, Miłości
_______

Doświadczenie „osobowego Boga” jest podstawą chrześcijaństwa (opartą na Łasce), ale (!!!)

jest uniwersalnie dostępne dla wszystkich ludzi tęskniących za prawdą,

dobrem, pięknem, miłością i radością, a nie „zarezerwowane” dla

członków jakiegoś kościoła, wyznania religijnego, systemów wartości czy sekt.

Oznacza ono nie wizję czy poczucie boskiej „postaci”, która ukazywać się może np. mistykom na etapie subtelnym, ale doświadczenie – tak prosto - bycia kochanym, otoczonym opieką i przebaczeniem, które może manifestować w niedualnym stanie świadomości (który przecież nie musi być tylko obecnością obojętną). Jeśli doświadczenie niedualnego stanu wyzbyte jest tego aspektu opieki, troski i przebaczenia, to wtedy jest to doświadczenie „nieosobowego” aspektu Boga.

B. Akceptacja Tęsknoty
_______

Tęsknota za Osobą, właśnie przez to, ze jest racjonalnie czymś najmniej uchwytnym, to w płaszczyżnie uczuć człowiek w głębi swego „być” jest w stanie ją poczuć , i tęsknota jest w tym obszarze uchwytna. Jeśli mogę odkryć zewnętrzne pole swojej intymności, a rzadko to czynię przed ludźmi, to tęsknota ‘objawia’ mi się szczególnie w snach w postaci horyzontu, gdzie idąc ażeby ‘coś’ wziąć… , i już prawie „to” mam... budzę się... i tąsknota ogarnia moją tożsamość.

Tak, bardzo tęsknię. Kiedy wspominam śmierć brata, ojca i innych, "bliskich i dalszych" mi osób - już nawet nie we śnie - widzę, ze ich horyzont, jak mgła, łączy się z moim. W tej tęsknocie widzę horyzont a na jego krańcach kochane postacie - osoby ... Kiedyś nastąpi symbioza horyzontów naszych w Wydarzeniu Boga. Czasami wolałbym, aby życie moje było snem, szczególnie ostatnich lat. Ale to też nie tędy droga. Od pewnego czasu nie walczę ze swoją tęsknotą ... już nie ... Nie wstydzę się jej. Zaakceptowałem ją. W rezultacie jestem bezsilny wobec tej Tęsknoty, i właśnie ta Boża Tęsknota poprzez to, ze obdarowała mnie świętym atrybutem wolności też Jest 'bezsilna' wobec mnie. I tu tkwi cud piękna relacji osób, ze pomimo naszej ontycznej autonomii, wolności i jakże różnej bytowej jakości,

ŻYĆ BEZ SIEBIE NIE MOŻEMY.

Poczucie takiej wolności zwiększyło mój szacunek i uwielbienie Boga. Pierwszy raz poczułem się partnerem Bezimiennego. Jego szacunek i miłość do mnie, i uszanowanie mojej wolności napełnia mnie sensem, ze warto żyć. To jest właśnie Łaska. Łaska wiary ? ... a czym jest wiara ? Jest tym stanem w którym doświadczam uczuciem i myślą, ze warto żyć, a nie tylko egzystować. Żyć - to mieć osobową relację do stworzenia i Jego Twórcy. Wiara jest relacją mojego dobra i miłości do innych osób [tak jakoś fenomenologicznie przez myśl mi przeszło teraz, ze Platon ideę dobra umiejscowił na samym szczycie istnienia]. Wiara jest także 'znoszeniem' bólu materii mego ciała i niecierpliwości istnienia, mego istnienia.

Żyć - w istcie ludzkiego wydarzenia - znaczy tyle, co wierzyć.

Wierzyć - w istocie ludzkich poszukiwań Sensu - znaczy tyle, co żyć.

_ __ ___ ____ _____ ______

mens [myśl]
_ __ ___ ____ _____ ______

~ NO VIOLENCE ~ *

choć życie smutne trzeba dalej iść

bez odpowiedzi miłości na miłość

ofiarowaną część wyrwałaś mi

z mojego ~ jestem ~ przybytku cierpienia

i tylko cienie i zamglone sny

sączą się wolno w tęsknotę istnienia

w tej strefie ciszy tylko ja i Bóg

pragnę znów marzyć ciągłością stworzenia

nie walcząc walczyć o swój status quo

... w Tęsknocie wiecznej utopię swe ~esse~

_ __ ___ ____ _____ ______ ________ __________ ___________[c.d.n.]

[ Kowalew, 17.08.2008 ]

_______________________

* no violence [ fr. ] - bez walki