m. b. drozd
_
psalm 90 – ‘ Lament ’
▫
Jestem jak zagubiony ptak,
spoglądający na świat z wysokości swoich zuchwałych spekulacji,
którego niedoskonałości i absurdy
odsłaniają mi Bożą obecność i głoszą imię Stwórcy.
Wiele rozmyślam…
Refleksja to życzliwy pomocnik,
wspiera człowieka poszukującego wiary.
Pomaga zrozumieć, ze tam,
gdzie zamazuje się różnica między wiedzą a ignorancją,
daje w efekcie świadomość niewiedzy.
Tam, gdzie opór niepewności gnębi zapalczywą pewność wiary,
zderzenie dobra i zła wtapia się w najwyższe uwielbienie z oddaniem.
Samo rozmyślanie nie widzi Absolutu,
ale przybliża doń osobę.
Tam, gdzie rodzi się potrzeba oddania czci, wielbisz Boga.
Gdy rozmyślanie się dopełni, zaczyna się wiara.
Wszystkiego, czego dotknęła refleksja,
wiara przeniknęła i wyłoniła się po Drugiej Stronie…
Porzuciliśmy ideę naśladowania,
a przylgnęliśmy do fikcji moralności społecznej.
Dlatego ludzie nie mogą doświadczać pokory,
która pozwoliłaby im doznawać łaski.
Nie wymaga się od ludzi niczego więcej,
niż moralności społecznej,
której nakazy wypełniają jednak w niewielkim stopniu.
W gruncie rzeczy człowiek jest jak dziecko,
które woli się znaleźć poza zasiegiem wzroku rodziców.
Czyż nie to wybierają ludzie -
chcąc uwolnić się od wzroku Boga?
▫
Od chwili, kiedy Chrystus przyjął misję zbawienia świata,
w całym rodzaju ludzkim podniósł się lament,
wzdychając głęboko wszyscy pytali:
„Dlaczego to robisz!
Unieszczęśliwisz nas wszystkich!“
Zostać i być chrześcijaninem,
to największe ludzkie cierpienie.
Chrystus jako uosobienie Absolutu
niweczy wszelką względność, w której żyjemy.
By żyć według ducha,
a nie według ciała, tak jak On to pokazał.
Człowiek powinien iść od klęski do klęski,
co w jego wyobrażeniu go unieszczęśliwia,
lecz w tym tkwi cały sekret zwycięstwa.
Nieraz trudno dopatrzyć się świętości w kimś,
kto jest przekorny, jak ja.
Dalatego często nie umiem znaleźć sobie miejsca
w kościelnym establishmencie.
Coraz częściej pochłania mnie rozmyślanie
nad naznaczonym śmiercią życiem,
które jest w Nieskończoności.
[ o5. o7. 2o12 ]
_ __ ___ ____ _____ ______ ____________ _________________ cum Deo
|