Dies Et Mens i Dziecięca Kraina - ks. Moisey Bogdan Drozd

ks. Moisey B. Drozd - Dies Et Mens i Dziecięca Kraina

Dies Et Mens
moisey bogdan drozd

D I E S ET M E N S [ 686 ]

˙SAMOTNE PSALMY˙ 83 ‘ Granica ’

m. b. drozd
_

psalm 83 – ‘ Granica ’

Æ

Xymenie Kołban

«… wyśpiewać chcę tęsknotę, którą znasz »

❖

Spokojnie duszę swą unoszę, nucąc
melodię pogmatwaną z serca dna,
a w niej chcę zawrzeć siebie z własnym losem
i z tym, co zdumiewało mnie od lat.

Cichutkim dźwiękiem krtani łykam oddech,
wyśpiewać chcę tęsknotę, którą znasz.
Lecz serce moje bezradnością płonie
i nie chce nic powiedzieć dusza ma.

Myślami płynę za horyzont zdarzeń,
gdzie nicość się przeplata z tym, co trwa.
Czy spotkam Ciebie na granicy świateł?
Czy powiesz mi: „Ja Jestem twym ‘ruah‘?“ *

W tęsknocie widzę dziwne ślady Twoje,
lecz często je zakrywa otchłań, mgła...
I widzę znów, ze są na skraju powiek,
by z zimnym potem zetrzeć święty znak.

▫ ▫

Tatusiu – Abba: tęsknię! - krzyczę – powiedz! * *
Choć jednym nieba mgnieniem ukaż twarz...
Zatańcuj mi chmurami wokół burzy,
bym potem mógł podziwiać tęczy blask.

❖ ❖ ❖

[ 25. o4. 2o12 ]

______

* ruah - […] W Starym Testamencie Ducha Świętego określa się słowem “ruah” (występuje 389 razy), które w języku hebrajskim jest rodzaju żeńskiego. Bóg przekracza wszelkie rozróżnienia płci, ale po ludzku musi być nazywany w jednym z rodzajów, które określa gramatyka. W tekście greckim (Septuaginta) termin “ruah” tłumaczy się jako pneuma, a więc w rodzaju nijakim. Znaczenie tego wyrazu zależy od kontekstu oraz czasu powstania określonych fragmentów. […]

W starszych księgach “ruah” oznacza wicher lub oddech. Izraelici uważali wiatr za znak obecności Boga. Określenie to należy do świata przyrody i wyraża rzeczywistość pozbawioną kształtów, nieokreśloną. Kojarzy się przede wszystkim z jakąś wszechogarniającą obecnością, z gwałtowną, nie dającą się powstrzymać siłą. Przypomina w prosty sposób, ze Bóg jest Tajemnicą, którą tylko w niewielkim stopniu możemy ogarnąć rozumem. Dla Izraelity wiatr i oddech były także synonimami życia. Pierwszy sprowadzał chmury, niosące życiodajny deszcz, drugi był jednoznacznym dowodem potwierdzającym fakt, ze człowiek żyje, nie umarł.

W wyniku ewolucji pojęcia, słowo “ruah” nabrało także znaczenia duch, w odniesieniu zarówno do człowieka, jak i do Boga. W Starym Testamencie spotykamy zwroty Duch Jahwe (ruah Jhwh), Duch Boży (ruah Elohim), Mój Duch (ruhi), Jego Duch (ruho). Te wyrażenia mają wyłącznie teologiczne znaczenie i oznaczają moc Boga, który przekształca osobowość człowieka, by był zdolny do niezwykłych czynów. […] Ks. Artur Filipiak

* * Abba - W większości języków semickich słowo "ab" znaczy ojciec. Słowo abba jest aramejskim wołaczem, tłumaczone jako "ojcze” (jest to forma zdrobniała, czyli “tatusiu”). Początkowo słowo to miało znaczenie potoczne i jako takie występuje w żydowskich tekstach pozabiblijnych i w papirusach, następnie nabrało znaczenia religijno-symbolicznego, odmiennego w judaizmie i w chrześcijaństwie.

Słowo "abba" zostało użyte w modlitwie przez Jezusa jako bezpośrednie zwrócenie się do Boga jako do Ojca (Mk 14,36). Dla uczniów Chrystusa stanowi formułę modlitewną (Rz 8,15; Ga 4,6). W chrześcijaństwie to użycie słowa "abba" interpretowane jest jako wyraz dziecięctwa Bożego, nowej, nieznanej dotąd relacji między wyznawcą a Bogiem.

_ __ ___ ____ _____ ______ _________________ Xpuctoc Bockpece