m. b. drozd
_
psalm 67 – ‘ O radości, iskro Boga ’ *
▫
« Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe,
zniknie to, co jest tylko częściowe »
— św. Paweł, 1 Kor 13, 10
Być miłym i pełnym uroku.
Krzewić radość, promieniować szczęściem,
rozlewać jasność na ciemnych drogach życia,
jest największą przysługą dla innych.
Najpiękniejszą rzeczą jest sprawianie radości bliźnim.
To najlepsze,
co może uczynić człowiek w tym smutnym świecie.
Radość nie ma argumentów.
Smutek natomiast ma ich całe mnóstwo,
dlatego jest tak okropny
i trudno się z niego wyleczyć.
Życie bez radości to lampka bez oliwy.
Ból i radość leżą razem w jednej łupinie –
ich mieszanina – to ludzki los.
▫
Jaki ma sens mówienie o radości komuś,
kto organicznie jest do niej niezdolny?
Z czego niezdolność ta wynika?
Tyle jest biedy i nędzy ludzkiej,
że jedynym ratunkiem jest „dawanie”,
a nie zastanawianie się nad niezdolnością.
Dawanie - samo w sobie - jest doskonałą radością,
a sprawy duchowe są źródłem tej najczystszej radości,
o ile w ten święty obszar nie wejdą pieniądze.
Każda radość powinna budzić w nas pragnienie innej radości.
Radością naszego świata przywołujemy radość całego Wszechświata,
gdyż radość jest matką wszystkich cnót.
Żyć, by cierpieć - to niegodne człowieka.
Nie możemy tkwić w bólu.
Powinniśmy zanurzyć się w nim,
żyć nim w pełni,
aby potem wykuć z niego schody,
które przywiodą nas do świątyni radości.
[ (Znieczulica życia tłamsi mnie teraz,
depcze mnie, podcina mi skrzydła w locie,
ograbia mnie z wszelkiej radości,
do jakiej mam prawo).
Poczuć radość, gdy nie masz grosza?
Nie jest wielką sztuką.
Ale gdy wymyka się spod kontroli zdrowie,
trudno wydobyć z siebie radość ]
▫
« Chcesz mieć radość wieczną,
złącz się z Tym, który jest wieczny »
— św. Augustyn (Aureliusz Augustyn z Hippony)
Gdy serce nie bije żywym tętnem,
ani z bólu, ani też z radości,
cóż wart jest wtedy człowiek?
Kochać –
to znaczy mieć tę wytrzymałość,
która pozwala przechodzić przez wszystkie stany,
od cierpienia do radości,
z tą samą intensywnością.
Dlatego miłość do Boga jest wtedy czysta,
gdy radość i cierpienie
wzbudzają w nas taką samą wdzięczność.
Człowiekowi często zdaje się,
że się już skończył,
że się w nim nic więcej nie pomieści.
Ale pomieszczą się w nim jeszcze i zawsze
nowe cierpienia, nowe radości i nowe grzechy.
W radości człowiek jest twórcą i władcą dobra.
W radości jest też doskonalszy.
Każda radość, którą człowiek niesie innym
zawsze do niego powróci,
bo miłość bliźniego jest źródłem życia.
Radość przeżywa się tylko wtedy,
gdy sprawia się ją innym.
.
Wpatruj się w niebo
i śpiewaj w radości,
gdyż Słońce otula Cię ciepłem
i opromienia światłem –
za darmo.
[ 1o. 11. 2o11 ]
______
aneks uszlachetniający
Friedrich Schiller 1759 - 1805
[ Johann Christoph Friedrich von Schiller ]
« ODA DO RADOŚCI »
- finałowy moment „IX Symfonii” Ludwiga van Beethovena
- tłum. Kamil I. Gałczyński
▫
O Radości, iskro bogów,
Kwiecie Elizejskich Pól
Święta na twym świętym progu
Staje nasz natchniony chór.
Jasność twoja wszystko zaćmi
Złączy co rozdzielił los
Wszyscy ludzie będą braćmi
Tam gdzie twój przemówi głos.
Kto przyjaciel, ten niech zaraz
Stanie tutaj pośród nas,
I kto wielką miłość znalazł
Ten niech z nami dzieli czas.
Z nami ten, kto choćby jedną
Duszę rozpłomienić mógł.
Ale kto miłości nie zna,
Niech nie wchodzi tu na próg.
Patrz, patrz: wielkie słońce światem
Biegnie sypiąc złote skry,
Jak zwycięzca, jak bohater -
Biegnij, bracie, tak i ty.
Radość tryska z piersi ziemi,
Radość pije cały świat.
Dziś wchodzimy, wstępujemy
Na Radości złoty ślad.
Ona w sercu, w zbożu, w śpiewie,
Ona w splocie ludzkich rąk,
Z niej najlichszy robak czerpie,
Z niej - najwyższy niebios krąg.
Bracie, miłość niezmierzona
Mieszka pod namiotem gwiazd,
Całą ludzkość weź w ramiona
I ucałuj jeszcze raz.
Wstańcie ludzie, wstańcie wszędzie,
Ja nowinę niosę wam:
Na gwiaździstym firmamencie
Miłość, miłość mieszka tam.
Wstańcie ludzie, wstańcie wszędzie,
Ja nowinę niosę wam:
Na gwiaździstym firmamencie
Miłość, miłość mieszka tam!
_____
* parafraza słów Fryderyka Schiller’a z «Ody do Radości»: „O radości, iskro bogów…” (przekład Karola Brzozowskiego).
_ __ ___ ____ _____ ______ ____________ _________________ cum Deo
|